بررسی اثر محیط کشت حاصل از سلول های بنیادی مزانشیمی انسانی بر نارسایی حاد کلیوی ناشی از سیس پلاتین در موش صحرایی

هدف: سیس پلاتین یکی از موفق‏ترین داروها برای مقابله با بسیاری از سرطان‏ها است، اما میزان سمیت حاد کلیوی بالای آن، تجویز این دارو را محدود می‏کند. هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر فاکتورهای ترشحی سلول‏های بنیادی مزانشیمی انسانی بر نارسایی حاد کلیوی ناشی از سیس پلاتین در موش صحرایی می‏باشد. مواد و روش‏ها: در این مطالعه از موش صحرایی نر، نژاد ویستار استفاده شد. حیوانات به‏طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند و در هر گروه شش حیوان قرار گرفت. یک گروه به‏عنوان کنترل در نظر گرفته شد که هیچ تزریقی در حیوانات این گروه صورت نگرفت. سه گروه دیگر سیس پلاتین را به‏صورت داخل صفاقی با دوز 5 میلی‏گرم بر کیلوگرم یک بار در ابتدای آزمایش دریافت کردند. سپس به یکی از این سه گروه محیط کشت رویی سلول‏های بنیادی مزانشیمی انسانی و به گروه دیگر محیط کشت فاقد فاکتورهای ترشحی به‏صورت داخل صفاقی به‏مدت سه روز متوالی تزریق شد. پنج روز بعد از تزریق سیس پلاتین، نمونه‏های کلیه و خون حیوانات مورد آزمایش برای بررسی‏های بافت شناسی و بیوشیمیایی جمع آوری گردید. نتایج: نتایج کاهش معنی‏داری در میزان آسیب بافت کلیه، میزان اوره  و کراتینین سرم خون نشان داد. همچنین افزایش معنی‏داری در میزان وزن بدن در گروه دریافت کننده محیط کشت رویی سلول‏های بنیادی مزانشیمی انسانی نسبت به گروه سیس پلاتین و گروه دریافت کننده محیط کشت فاقد فاکتورهای ترشحی مشاهده گردید. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش پیشنهاد می‏کند که فاکتورهای ترشحی سلول‏های بنیادی مزانشیمی انسانی می‏توانند در برابر سمیت کلیوی ناشی از سیس پلاتین اثر محافظتی داشته باشند.